Tuesday, August 08, 2006

En Suecia

Un amigo meu foi a Estocolmo nun fai muito y contoume uas contas cousas de Suecia y dos suecos. Estos son uas persoas totalmente respetuosas consigo mismos, con os demás y con todo lo que os rodea, y por suposto coel medio ambiente. Constituen ua sociedad cun nivel de civilización que seguramente nunca llograremos alcanzar nosoutros, pero que eu creo que nos debe de servir de exemplo y de meta.
Allí el bosque chega xusto hasta unde empezan as edificaciois da ciudad, y digo bosque de verdad, con flora y fauna, con bichos correndo por allí y tal, y a ciudad nun e como la conocemos nosoutros, nun hay bloques de edificios enormes, as edificaciois tan tamén integradas coa naturaleza, formando ua ciudad xardín na que nun hay fumos nin ruidos y unde el tráfico se reduce a mínima expresión. A xente usa bicicletas pra desplazarse y os coches que circulan fainlo a ua velocidad tan baxa que casi os adelantas coas bicicletas. De esta maneira tampouco hay accidentes, reducense os fumos y os ruidos.
A seguridad ciudadá e tal que el meu amigo anduvo olvidando na bici uas bolsas con compras, condo se baxaba a tomar algo, ou a fer más compras, ou a ver daqué, por todo Estocolmo y de allí naide las coyeu.
Os suecos nun tein a meta de ser millores que os demás pra triunfar na vida, pra ellos triunfar e trabayar pra que a sociedad prospere como Dios manda, trabayar pra que todo el conxunto das persoas poda vivir miyor, vamos.
Todo esto solo e posible si os valores cívicos se encontran arraigados na sociedad desde fai muito tempo y de ua maneira que e totalmente imposible volver al estado primitivo, condo ua sociedad chega a este nivel de civilización xa nun pode volver a queimar os montes, nin a contruir derriba del mar, nin a esquilmar os bancos pesqueiros, nin a sisar al primeiro que se vexa despistao.
Además e que en Suecia el nivel de vida e altísimo pra todo el mundo, allí aiche muy poucos probes, esto quer decir que si ua sociedad e lo suficientemente evolucionada el nivel de vida aumenta pra todos. Lo que nun habrá será grandes caciques, nin capitalistas con grandes fortunas, nin fincas con fieras africanas soltas pra ir de caza os domingos, como tía algún por ei por Marbella, nin cousas por el estilo. Os ricos serán menos ricos, pero todos podrán ter ua vida digna, y os ricos que queran ser más ricos que vayan tomar vento.

1 comment:

Anonymous said...

gracias x leerme,me llamo magaly.parece interesante lo q escribes pero,no lo entiendo del todo,si pudieras publicarlo en castellano...me gustaria leerlo.